şefaat

Köken: Arapça (şefāʿat)
[isim] Birinin suçunun bağışlanması veya dileğinin yerine getirilmesi için o kimseyle tanrı arasında peygamberin yaptığı aracılık
ŞEFAAT İLE BENZER OLAN KELİMELER
ŞEFAAT İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
iyilik
HECELEME
şe-fa-at
ŞEFAAT KELİMESİNİN ANLAMI
  • [isim] Birinin suçunun bağışlanması veya dileğinin yerine getirilmesi için o kimseyle tanrı arasında peygamberin yaptığı aracılık
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük
  • Paylaş: