şifa
Köken: Arapça (şifāʾ)
[isim] Bedensel veya ruhsal bir hastalığın son bulması, hastalıktan kurtulma, onma
ŞİFA İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
HECELEME
şi-fa ŞİFA KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
- [isim] Bedensel veya ruhsal bir hastalığın son bulması, hastalıktan kurtulma, onmaÖrnek: Son yüzyıl içinde bizi bu hâlden kurtarmak isteyen hiçbir davranış şifa getiremedi.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük