amir
Köken: Arapça (āmir)
[isim] Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse, mir
AMİR İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- acente
- ağa
- aile reisi
- amir
- atabey
- aynaz
- başçı
- başgardiyan
- başgarson
- başhekim
- başhemşire
- başimam
- başmüdür
- başöğretmen
- baştabip
- beyin
- çavuş
- çeribaşı
- çorbacı
- dekan
- direktör
- elebaşı
- genel müdür
- halife
- idareci
- işletmeci
- kâhya
- kamarilla
- kaptan
- kethüda
- kolbaşı
- mafevk
- menajer
- mir
- müdire
- mütevelli
- papa
- patron
- pazarbaşı
- reis
- rejisör
- rical
- rüesa
- sergerde
- sertabip
- subaşı
- şeyh
- şeyhülislam
- umum müdür
- usta
- ustabaşı
- ümera
- üst
- yönetmen
- yukarı
- zimamdar
HECELEME
a-mir AMİR KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse, mirÖrnek: Akıl öğrettiğim herif şimdi bana amir oldu.
- [sıfat] Buyuran, buyurucu
- [sıfat] [ticaret] Satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük