cemaat
Köken: Arapça (cemāʿat)
[isim] [din bilgisi] Bir imama uyup namaz kılan kişiler
CEMAAT İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- alay
- âlem
- blok
- bölüngü
- cemaat
- çete
- davar
- ekip
- fırka
- fraksiyon
- güruh
- hergele
- hizip
- hücre
- kadro
- kanat
- kast
- kategori
- katman
- kesim
- kesit
- kısım
- kitle
- klan
- klas
- klik
- kol
- komita
- kumpanya
- kuru kalabalık
- kuşak
- küme
- kütle
- lig
- lobi
- mahalle
- mahalleli
- mahfil
- makule
- mal
- millet
- mürettebat
- nahır
- ordu
- oymak
- öbek
- öğür
- örek
- parti
- posta
- sacayağı
- sel
- sınıf
- sosyal tabaka
- sürek
- sürü
- tabaka
- taban
- takım
- tayfa
- terkip
- tim
- toplumsal katman
- trup
- ulam
- ünite
- vurucu güç
- yâran
- yığın
- yılkı
- zümre
HECELEME
ce-ma-at CEMAAT KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] [din bilgisi] Bir imama uyup namaz kılan kişiler
- [isim] İnsan kalabalığı, toplulukÖrnek: Sonra, dağılmayan, etrafını saran cemaate dönüyor.
- [isim] Bir dinden veya bir soydan olanların topluluğuÖrnek: Önde Rum patriği, arkada bütün cemaatlerin patrikleri, hepsi sırma esvaplı ve altın taçlı, sopalarını taşa vurarak mezarın etrafını tavaf ettiler.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük