imrahor

Köken: Arapça (emīr) ve Farsça (āḫūr)
[isim] [tarih] Padişah ahırlarına ve onlarla ilgili gereçlere bakmakla görevli kimse
İMRAHOR İLE BENZER OLAN KELİMELER
İMRAHOR İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
hizmetçi
HECELEME
im-ra-hor
İMRAHOR KELİMESİNİN ANLAMI
  • [isim] [tarih] Padişah ahırlarına ve onlarla ilgili gereçlere bakmakla görevli kimse
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük
  • Paylaş: