kanaatkâr
Köken: Arapça (ḳanāʿat) ve Farsça (-kār)
[sıfat] Azla yetinen, elindeki ile yetinen, kanık, kanaatli, yetingen
KANAATKÂR İLE BENZER OLAN KELİMELER
KANAATKÂR İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
HECELEME
ka-na-at-kâr KANAATKÂR KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
- [sıfat] Azla yetinen, elindeki ile yetinen, kanık, kanaatli, yetingenÖrnek: Ama üçüncü bekçi, onlara nazaran daha genç ve daha az kanaatkâr olan, yapılan haksızlığı sineye çekemedi.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük