mâni
Köken: Arapça (māʿnī)
[isim] [edebiyat] Genellikle birinci, ikinci ve dördüncü dizeleri uyaklı olan, daha çok hecenin yedili ölçüsüyle söylenen halk şiiri
HECELEME
mâ-ni MÂNİ KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] [edebiyat] Genellikle birinci, ikinci ve dördüncü dizeleri uyaklı olan, daha çok hecenin yedili ölçüsüyle söylenen halk şiiriÖrnek: Her köyde mâni, türkü söyleyen biri var.
- [isim] Bir şeyin yapılmasını önleyen şey, engelÖrnek: Kaç zamandır beynimi, kanımı ateşlendiren bu idealimin lezzetini tatmak için her mâniyi çiğneyeceğim.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük