menkul
Köken: Arapça (menḳūl)
[sıfat] [eskimiş] Bir yerden bir yere taşınabilen (mal)
MENKUL İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- akar
- akaret
- aksiyon
- aktariye
- aktif
- alçak
- Anadolu
- ayniyat
- bakkaliye
- barhana
- çift çubuk
- demirbaş
- derinti
- döşeme
- dünya malı
- dünya nimeti
- dünyalık
- edinç
- edinti
- emlak
- emtia
- emval
- esrar
- eşya
- gayrimenkul
- grup
- güzel
- hazine
- hazne
- hırdavat
- hırtı pırtı
- imalat
- irat
- istif
- ithal malı
- kese
- likidite
- madde
- mal varlığı
- malikâne
- mamelek
- manda
- matah
- mefruşat
- menkul
- meşruta
- meta
- mobilya
- möble
- mülk
- nesi var
- ocaklık
- ötesi berisi
- özdek
- özelge
- para
- para pul
- pılı pırtı
- pırtı
- sermaye
- servet
- sığır
- sigara
- stok
- taşınmaz
- üretim
- var
- varı yoğu
- variyet
- varlık
- yurtluk
- yük
- zenginlik
HECELEME
men-kul MENKUL KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [sıfat] [eskimiş] Bir yerden bir yere taşınabilen (mal)
- [sıfat] Ağızdan ağıza geçerek gelmiş, söylenegelmişÖrnek: Kerameti kendinden menkul şeyhler gibi bu armağanlar onların eksik olan kabiliyetlerinin bir çeşit icazeti oluyor.
- [isim] [hukuk] Taşınır
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük