meskûn
Köken: Arapça (meskūn)
[sıfat] İnsan oturan, şeneltilmiş (yer)
HECELEME
mes-kûn MESKÛN KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [sıfat] İnsan oturan, şeneltilmiş (yer)Örnek: Kürekleri var gücüyle çekerek meskûn adanın kömür iskelesine yanaştı.
- [sıfat] Yurt edinilmiş (yer)
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük