muhtaç
Köken: Arapça (muḥtāc)
[sıfat] Bir şeye gereksinim duyan
MUHTAÇ İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- abazan
- aç
- aç biilaç
- batakçı
- batkın
- behresiz
- beş parasız
- bibehre
- bitik
- bitli
- cıbıl
- çıplak
- çulsuz
- dek
- devlet düşkünü
- dişsiz
- donsuz
- düşkün
- ekmeksiz
- eli dar
- ezgin
- fakir
- fodlacı
- fukara
- geda
- hafif
- hasta
- kılkuyruk
- kokoroz
- kokoz
- kösele
- kötü
- kuskunsuz
- kuskunu düşük
- lümpen
- mahrum
- mangırsız
- meteliksiz
- muhtaç
- müflis
- nasipsiz
- ocaksız
- on parasız
- parasız
- perişan
- pulsuz
- sefil
- sersefil
- temiz
- tın tın
- tıngır
- tırıl
- varlıksız
- yetersiz
- yok yoksul
- yoksuz
- yolsuz
- zil
- züğürt
- züğürtlemek
HECELEME
muh-taç MUHTAÇ KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [sıfat] Bir şeye gereksinim duyanÖrnek: Bunu işitmeye ne kadar muhtaçmış!
- [sıfat] Yoksul, fakir (kimse)Örnek: Muhtaç hemşehrilerin bir kısmı etrafımda dolaşmaya, bana kur yapmaya başladılar.
- [sıfat] Bakmaya mecbur olduğu aile bireylerini veya kendisini geçindirmeye yetecek geliri, malı, kazancı bulunmayan
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük