mumcu
[isim] Mum yapan veya satan kimse
MUMCU İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- akıncı
- alaylı
- albay
- asteğmen
- astsubay
- astsubay başçavuş
- astsubay çavuş
- astsubay kıdemli başçavuş
- astsubay kıdemli çavuş
- astsubay kıdemli üstçavuş
- astsubay üstçavuş
- atlı
- avcı eri
- azap
- balina
- başçavuş
- başeski
- başgedikli
- bedelci
- bedelli
- bıyıklı
- binbaşı
- cebeci
- cebeli
- cengâver
- cenkçi
- cidalci
- çavuş
- çeri
- dâhiliye subayı
- deniz piyadesi
- denizci
- döviz
- dragon
- efrat
- emir eri
- emir subayı
- emirber
- er
- erat
- erbaş
- erkân
- erkânıharp
- feldmareşal
- ferik
- gedikli
- general
- haseki
- hassa askeri
- havacı
- hayta
- humbaracı
- ikinci ferik
- jandarma
- kaçak
- karacı
- kaymakam
- kazak
- kethüda bey
- kolağası
- komando
- komodor
- koramiral
- korgeneral
- kölemen
- kul kâhyası
- kul kethüdası
- kumbaracı
- kura efradı
- kurmay
- kuşçu
- lağımcı
- lejyoner
- levazımcı
- lira
- mareşal
- Mehmetçik
- miralay
- mirliva
- muhabereci
- muharip
- mumcu
- muvazzaf
- muvazzaf subay
- mücahit
- mülazım
- mülhak
- müşir
- nefer
- nizamiye
- odabaşı
- onbaşı
- oramiral
- ordu
- orgeneral
- para
- paşa
- patrona
- piyade
- posta
- rampacı
- redif
- riyala
- sarıca
- savaşçı
- sekban
- serdümen
- silahendaz
- silahşor
- sipahi
- solak
- subay
- süvari
- şövalye
- tankçı
- teğmen
- tersane kethüdası
- tersaneli
- topçu
- tuğamiral
- tuğbay
- tuğgeneral
- turnacı
- tümamiral
- tümgeneral
- ulufeci
- uzatmalı çavuş
- uzman çavuş
- ümera
- üstçavuş
- üsteğmen
- üstsubay
- visamiral
- yancı
- yarbay
- yardımcı
- yaver
- yedek subay
- yeniçeri
- yürük
- yüzbaşı
- zabit
- zabitan
- zemberekçi
- acyocu
- anahtarcı
- arakçı
- arpacı
- askıcı
- ayakçı
- ayınga
- ayıngacı
- aynacı
- ayyar
- baba
- batakçı
- benzetici ressam
- bulgurcu
- cambaz
- Celâli
- cerrar
- çakal
- çantacı
- çapulcu
- çaycı
- çıfıt
- çilingir
- dalavereci
- dalgacı
- dalgıç
- defineci
- demagog
- dessas
- dızdızcı
- dişçi
- dolandırıcı
- dolapçı
- dubaracı
- duvarcı
- dümenci
- düzenbaz
- düzmeci
- eli uzun
- entrikacı
- eroinci
- esrarcı
- eşkıya
- faizci
- falcı
- fare
- fındıkçı
- fırıldakçı
- fortçu
- gangster
- goygoycu
- haraççı
- harami
- hasırcı
- haydut
- hırsız
- hilebaz
- hileci
- hilekâr
- hokkabaz
- işçi
- kaçakçı
- kafesçi
- kalaycı
- kaldırımcı
- kalleş
- kalpazan
- kaltaban
- kaparozcu
- kapkaççı
- karmanyolacı
- kayışçı
- kazıkçı
- kleptoman
- kolpocu
- kopyacı
- korsan
- köfteci
- köpoğlu
- külahçı
- madikçi
- madrabaz
- mafya
- makasçı
- malın gözü
- manitacı
- mantarcı
- markacı
- mekkâre
- mideci
- minareci
- muhtelis
- mumcu
- muskacı
- muslukçu
- mücevherci
- mürtekip
- mürteşi
- numaracı
- otel faresi
- otelci
- otobüsçü
- oyunbaz
- oyuncu
- pantuflacı
- papelci
- papikçi
- perdahçı
- pislikçi
- plaçkacı
- politikacı
- rüşvetçi
- sahteci
- sahtekâr
- sansar
- sıçan
- soyguncu
- şantajcı
- şantör
- şarlatan
- tavcı
- tefeci
- tertipçi
- tırnakçı
- tırtıkçı
- tokatçı
- tuzakçı
- uğru
- üçkâğıtçı
- üfürükçü
- yağmacı
- yaldızcı
- yamyam
- yankesici
- yiyici
- zarfçı
HECELEME
mum-cu MUMCU KELİMESİNİN ANLAMLARI
- [isim] Mum yapan veya satan kimse
- [isim] [tarih] Yeniçeri ocağında çavuşlardan sonra gelen, yeniçeri ağasına bağlı on iki subaydan her biri
- [isim] [eskimiş] Fitilli tüfek kullanan asker
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük