noter

Köken: Fransızca (notaire)
[isim] [hukuk] Çeşitli belge ve işlemlere geçerlik kazandırmak ve yasanın öngördüğü diğer görevleri yerine getirmekle yükümlü, belli nitelikleri ve kendine özgü bir hukuk statüsü olan kamu görevlisi, kâtibiadil
NOTER İLE BENZER OLAN KELİMELER
NOTER İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
hukukçu
HECELEME
no-ter
NOTER KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
  1. [isim] [hukuk] Çeşitli belge ve işlemlere geçerlik kazandırmak ve yasanın öngördüğü diğer görevleri yerine getirmekle yükümlü, belli nitelikleri ve kendine özgü bir hukuk statüsü olan kamu görevlisi, kâtibiadilÖrnek: Notere işi düşen insanlara yardım etmeyi pek güzel bilirdi. [Memduh Şevket Esendal]
  2. [isim] Bu görevlinin çalıştığı yer, noterlik
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük
  • Paylaş: