otorite

Köken: Fransızca (autorité)
[isim] Yaptırma, yasak etme, emretme, itaat ettirme hakkı veya gücü, yetke, sulta, velayet
OTORİTE İLE BENZER OLAN KELİMELER
OTORİTE İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
etki
güç
hâkim
iktidar
nüfuz
sulta
HECELEME
o-to-ri-te
OTORİTE KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
  1. [isim] Yaptırma, yasak etme, emretme, itaat ettirme hakkı veya gücü, yetke, sulta, velayetÖrnek: Sakarya zaferi ile gazi ve müşir Mustafa Kemal Paşa tam otoritesini elde etmiştir. [Falih Rıfkı Atay]
  2. [isim] Siyasi veya idari güç
  3. [isim] [mecaz] Çalışmalarıyla kendini kabul ettirmiş, başarılı kimse
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük
  • Paylaş: