sofra
Köken: Arapça (sufre)
[isim] Masa, sini vb. şeylerin, yemek yemek üzere hazırlanmış durumu
SOFRA İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- anüs
- arka
- bacak
- bagaj
- bohça
- boncuk
- büzük
- cici
- cura
- çanak
- çömlek
- çukur
- davlumbaz
- davul
- defans
- delik
- dışkılık
- dip
- düğme
- ense
- esmer
- fıçı
- fındık
- fırın
- folluk
- geri
- göt
- güverte
- halka
- hokka
- incir
- istikbal
- kaba
- kaba et
- kaide
- kalıp
- karanfil
- karpuz
- kâse
- kavanoz
- kestane
- kök
- kömürlük
- körük
- kuyu
- küfe
- kümbet
- leblebi
- leğen
- mabat
- maça
- makat
- mazgal
- menekşe
- mercimek
- motor
- mühür
- netice
- nohut
- oturak
- paket
- palet
- pilav
- Po
- popo
- pöç
- sağrı
- semer
- sıfır
- sofra
- şerç
- şişe
- tas
- terki
- testi
- tiz
- torna
- toto
- tüylü
- yazı tura
- yemiş
- yuvarlak
- yüksük
- yüzük
HECELEME
sof-ra SOFRA KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] Masa, sini vb. şeylerin, yemek yemek üzere hazırlanmış durumuÖrnek: Yemek vakti gelmiş, misafirler sofraya oturmuşlardı.
- [isim] Birlikte yemek yiyenlerin tümüÖrnek: Bizim sofra çok şendir.
- [isim] Genellikle tekerlek biçiminde, üzerinde yemek de yenebilen ayaklı hamur tahtasıÖrnek: Bir gün sofra masasının altına saklanmıştım da beni bir türlü bulamamıştın.
- [isim] Halı göbeğinde daire biçimindeki çiçekli bölüm
- [isim] [halk ağzında] AnüsÖrnek: Çocuğun sofrası dışarı fırlamış.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük