türkü
Köken: Türkçe (türk) ve Arapça (-ī)
[isim] [edebiyat] Hece ölçüsüyle yazılmış ve halk ezgileriyle bestelenmiş manzume
TÜRKÜ İLE BENZER OLAN KELİMELER
TÜRKÜ İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- ağırlama
- akrostiş
- aksak
- altılı
- ayak
- bağlam
- bahariye
- bent
- beşleme
- beşli
- beyit
- deme
- destan
- deyiş
- ditiramp
- divan
- dize
- dördül
- dörtleme
- dörtlük
- eglog
- epope
- fabl
- fahriye
- gazeliyat
- güfte
- güzelleme
- hamse
- hezel
- hezliyat
- hicviye
- idil
- kaside
- kıta
- koşuk
- lirik şiir
- makta
- mani
- manzume
- matla
- mensur şiir
- mesnevi
- methiye
- mevlit
- mısra
- muhammes
- murabba
- muvaşşah
- mücevher tarih
- mülemma
- münacat
- müseddes
- müsemmen
- müstezat
- naat
- nazım
- nazire
- nefes
- neşide
- öykünce
- rubai
- sone
- şehname
- şitaiye
- taç beyit
- tahmis
- tardiye
- tarih
- taşlama
- terbi
- terciibent
- terkibibent
- tevhit
- tevşih
- türkü
- üçleme
- yedekli
- yedili
- yergi
HECELEME
tür-kü TÜRKÜ KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
- [isim] [edebiyat] Hece ölçüsüyle yazılmış ve halk ezgileriyle bestelenmiş manzumeÖrnek: Kulak ver ki havasında bahçemizin / Gök maviliğinden, dal yeşilliğinden / Bir türkü söylenmede kendiliğinden
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük