yalancı
[isim] Yalan söylemeyi huy edinmiş olan kimse
YALANCI İLE BENZER OLAN KELİMELER
- abartıcı
- abartmacı
- alçak
- artist
- atıcı
- blöfçü
- deccal
- dolmacı
- dubaracı
- dümenci
- hilebaz
- kalleş
- kaltaban
- kampanacı
- kancık
- kavukçu
- kezzap
- kıtırcı
- köftehor
- madrabaz
- manitacı
- mantarcı
- martavalcı
- masalcı
- mugalatacı
- mübalağacı
- numaracı
- palavracı
- pilot
- piyazcı
- sahte
- sahtekâr
- şarlatan
- tafracı
- tavcı
- tıraşçı
- uydurukçu
- üçkâğıtçı
- yaldızcı
- yapay
- yapmacıklı
YALANCI İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- adi
- ağır
- ahlaksız
- akidesi bozuk
- akrep gibi
- aşağı
- aşağılık
- ayarı bozuk
- bayağı
- bedhah
- bednam
- besleme
- cibilliyetsiz
- cudam
- çirkef
- daltaban
- deni
- domuz
- dun
- dümbük
- dürzü
- erdemsiz
- erzel
- faziletsiz
- fena
- fırsat düşkünü
- fiili bozuk
- firavun
- folluk
- fürumaye
- geçmişi kandilli
- geçmişi kınalı
- gıllıgışlı
- gizli sıtma
- gönlü kara
- gözü göz değil
- habis
- hain
- hamiyetsiz
- hapishane kaçkını
- harın
- hayâsız
- haysiyetsiz
- herif
- herifçioğlu
- hırlı
- hor
- ırz düşmanı
- ırzı kırık
- iblis
- içi çıfıt çarşısı
- iffetsiz
- iğrenç
- insan müsveddesi
- istismarcı
- kahpe
- kahpenin dölü
- kalp
- kanı bozuk
- kansız
- karaktersiz
- karnıkara
- kaypak
- kenef
- kepaze
- kızıl iblis
- komprador
- köpek
- köpek soyu
- kötücül
- kötülükçü
- kundakçı
- küçük
- lain
- lanetli
- maksatlı
- mal
- malın gözü
- maskara
- mayası bozuk
- melun
- mostralık
- müptezel
- mütecaviz
- namert
- namussuz
- nankör
- nekes
- niyeti bozuk
- onursuz
- orospu çocuğu
- orostopol
- ölüsü kandilli
- ölüsü kınalı
- önünde ardında gidilmez
- pabuçtan aşağı
- paçoz
- perdesiz
- pespaye
- pezevenk
- rezil
- rüsva
- sabıkalı
- sarı çıyan
- seciyesiz
- sefih
- sefil
- serseri
- seviyesiz
- siktirici
- silisiz
- soysuz
- süfli
- süprüntü
- sütsüz
- sütü bozuk
- şerbetli
- şerefsiz
- şerir
- tezkiyesi bozuk
- tıynetsiz
- uygunsuz
- vakarsız
- vurguncu
- yalancı
- yezit
- yılan
HECELEME
ya-lan-cı YALANCI KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] Yalan söylemeyi huy edinmiş olan kimse
- [sıfat] Gerçek olmayan, gerçeğe benzetilmişÖrnek: Fakat ben bu yalancı neşeye inanıyordum.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük