dindar

Köken: Arapça (dīn) ve Farsça (-dār)
[sıfat] [din bilgisi] Din inancı güçlü, din kurallarına bağlı (kimse), mütedeyyin
DİNDAR İLE BENZER OLAN KELİMELER
DİNDAR İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
din adamı
imanlı
mutekit
mümin
Müslüman
Müslüman adam
HECELEME
din-dar
DİNDAR KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
  • [sıfat] [din bilgisi] Din inancı güçlü, din kurallarına bağlı (kimse), mütedeyyinÖrnek: Dualarında hep hayırlı, dindar evlat isterdi. [Ömer Seyfettin]
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük
  • Paylaş: