kefalet
Köken: Arapça (kefālet)
[isim] [hukuk] Birinin borcunu ödememesi veya verdiği sözü yerine getirmemesi durumunda bütün sorumluluğu üzerine alma durumu, kefillik
KEFALET İLE BENZER OLAN KELİMELER
KEFALET İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
HECELEME
ke-fa-let KEFALET KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
- [isim] [hukuk] Birinin borcunu ödememesi veya verdiği sözü yerine getirmemesi durumunda bütün sorumluluğu üzerine alma durumu, kefillikÖrnek: O zamanlarda her sene kefaletleri yüzünden bin lira, iki bin lira ödemek mecburiyetinde kalınmış.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük