kifayet
Köken: Arapça (kifāyet)
[isim] Yeterli miktarda olma, yetme, kâfi gelme
KİFAYET İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- Allah vergisi
- altın bilezik
- anıklık
- beceri
- beceriklilik
- cevher
- dâhilik
- değim
- deha
- dirayet
- ehliyet
- el alışkanlığı
- el çabukluğu
- el uzluğu
- el yatkınlığı
- genel yetenek
- hazakat
- hüner
- ihtisas
- istidat
- istinat
- kabiliyet
- kapasite
- kifayet
- kudret
- kuvve
- liyakat
- maharet
- marifet
- meleke
- mümarese
- mütehassıslık
- sanat
- selika
- ustalık
- uzluk
- uzmanlık
- yaratıcılık
- yatkınlık
- yeterlik
- yeti
- yordam
- zanaat
HECELEME
ki-fa-yet KİFAYET KELİMESİNİN ANLAMLARI
- [isim] Yeterli miktarda olma, yetme, kâfi gelme
- [isim] Bir işi yapabilecek yetenekte olma, yeterlik, liyakat
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük