saksafon

Köken: Fransızca (saxophone)
[isim] [müzik] Genellikle pirinçten yapılmış, metal tuşlara basılarak çalınan, çoğunlukla bandolarda ve caz topluluklarında kullanılan bir tür üflemeli çalgı
HECELEME
sak-sa-fon
SAKSAFON KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
  • [isim] [müzik] Genellikle pirinçten yapılmış, metal tuşlara basılarak çalınan, çoğunlukla bandolarda ve caz topluluklarında kullanılan bir tür üflemeli çalgıÖrnek: Saksafoncu, saksafonun borusunu havalara kaldırarak sololar yapıyordu. [Çetin Altan]
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük
  • Paylaş: