tövbekâr
Köken: Arapça (tevbe) ve Farsça (-kār)
[sıfat] Günah sayılacak bir işten vazgeçmiş olan, bir daha yapmamaya karar vermiş olan (kimse)
HECELEME
töv-be-kâr TÖVBEKÂR KELİMESİNİN ANLAMLARI
- [sıfat] Günah sayılacak bir işten vazgeçmiş olan, bir daha yapmamaya karar vermiş olan (kimse)
- [sıfat] Tövbeli
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük