vekil
Köken: Arapça (vekīl)
[isim] Birinin, işini görmesi için kendi yerine bıraktığı veya yetki verdiği kimse
VEKİL İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
HECELEME
ve-kil VEKİL KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] Birinin, işini görmesi için kendi yerine bıraktığı veya yetki verdiği kimse
- [isim] Milletvekili
- [isim] Bir görevde, asıl görevlinin yerine bakan kimse
- [isim] [eskimiş] BakanÖrnek: Hanın avlusundan sokağa vekil ve sefir otomobillerine taş çıkartacak bir lüks otomobil yürüdü.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük