cenaze
Köken: Arapça (cenāze)
[isim] Kefenlenip tabuta konmuş, gömülmeye hazırlanmış insan ölüsü
CENAZE İLE BENZER OLAN KELİMELER
CENAZE İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- afyonlu
- ağırcanlı
- ağırkanlı
- atıl
- bezgin
- bıkkın
- canı tatlı
- canına düşkün
- cenaze
- doğduğuna bin pişman
- dümen neferi
- dümenci
- dünden ölmüş
- edilgin
- eli ağır
- eline ağır
- eylemsiz
- gayretsiz
- gevşek
- gibi
- hasta
- haymana
- haymana mandası
- haymana öküzü
- hımbıl
- ihmalci
- ihmalkâr
- kâhil
- kalpazan
- kokmuş
- külkedisi
- lapa
- lapacı
- meleme
- mendebur
- mıymıntı
- mızmız
- miskin
- pasif
- püsür
- ruhsuz
- salpa
- salpak
- savsak
- semirgin
- silik
- sinameki
- sinameki gibi
- sultani tembel
- sümsük
- sünepe
- süngüsü düşük
- sütçü beygiri gibi
- tavuk gibi
- tembel
- tutuk
- usangın
- uykucu
- uyuntu
- uyuz
- üstüne ölü toprağı serpilmiş gibi
- üşenç
- üşengeç
- üşengen
HECELEME
ce-na-ze CENAZE KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] Kefenlenip tabuta konmuş, gömülmeye hazırlanmış insan ölüsü
- [isim] Ölü, ölmüş kimseÖrnek: Evden iki sene içinde üç cenaze çıkmıştı.
- [isim] Cenaze töreni
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük