enfarktüs

Köken: Fransızca (infarctus)
[isim] [tıp] Bir organı besleyen bir atardamarın tıkanması sonucu gelişen doku ölümü
HECELEME
en-fark-tüs
ENFARKTÜS KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
  • [isim] [tıp] Bir organı besleyen bir atardamarın tıkanması sonucu gelişen doku ölümüÖrnek: Kalp enfarktüsü. Akciğer enfarktüsü.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük
  • Paylaş: