biilaç

Köken: Farsça (bī) ve Arapça (ʿilāc)
[sıfat] İlaçsız, çaresiz
HECELEME
bi-i-laç
BİİLAÇ KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
  1. [sıfat] İlaçsız, çaresiz
  2. [zarf] Umutsuz olarakÖrnek: Kim bilir, saat kaçlara kadar aç ve biilaç duracağız. [Sermet Muhtar Alus]
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük
  • Paylaş: