biilaç
Köken: Farsça (bī) ve Arapça (ʿilāc)
                [sıfat] İlaçsız, çaresiz
                                                HECELEME
                    bi-i-laç                BİİLAÇ KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [sıfat] İlaçsız, çaresiz
 - [zarf] Umutsuz olarakÖrnek: Kim bilir, saat kaçlara kadar aç ve biilaç duracağız.
 
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük