biilaç
Köken: Farsça (bī) ve Arapça (ʿilāc)
[sıfat] İlaçsız, çaresiz
HECELEME
bi-i-laç BİİLAÇ KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [sıfat] İlaçsız, çaresiz
- [zarf] Umutsuz olarakÖrnek: Kim bilir, saat kaçlara kadar aç ve biilaç duracağız.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük