kutup
Köken: Arapça (ḳuṭb)
[isim] Yer yuvarlağının, ekvator'dan en uzak olan yer ekseninin geçtiği varsayılan iki noktasından her biri
KUTUP İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- agâh
- akıllı
- âlim
- allame
- ayaklı kütüphane
- aydın
- beyin
- bibliyofil
- bibliyoman
- bilecen
- bilge
- bilgiç
- bilgin
- bilim adamı
- bitirim
- bitirmiş
- çok yanlı
- çok yönlü
- dağarcığı yüklü
- danişment
- depo
- derin
- derya
- derya gibi
- düşünür
- eğitimli
- entel
- entelektüel
- fakih
- feylesof
- fikir adamı
- filozof
- haberdar
- haberli
- hâkim
- kırkambar
- kitap kurdu
- kitapsever
- kutup
- kültürlü
- malumat sahibi
- malumatlı
- molla
- muttali
- münevver
- mütebahhir
- mütefekkir
- mütefennin
- okumuş
- okuryazar
- otodidakt
- pabuçlu
- söz sahibi
- tahsilli
- talimli
- ulema
- uyanık
- vâkıf
- vukuflu
- yetik
HECELEME
ku-tup KUTUP KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] Yer yuvarlağının, ekvator'dan en uzak olan yer ekseninin geçtiği varsayılan iki noktasından her biriÖrnek: Kutuplara gitmeyi bile çok düşündüm.
- [isim] [mecaz] Birbiriyle karşıt olan şeylerden her biriÖrnek: Çalışanlarla çalıştıranları ayrı kutuplarda toplayarak birbirine düşman ediyor.
- [isim] [gök bilimi] Gök küresinin, dolayında döndüğü varsayılan eksenin iki ucundan her biri
- [isim] [fizik] Elektrik akımını oluşturan gerilim ayrılığının en yüksek dereceyi bulduğu iki noktadan her biri
- [isim] [fizik] Bir mıknatıs demirinin iki ucundan her biri
- [isim] [eskimiş] [mecaz] Bir konuda yüksek bilgisi ve yetkisi olan kimseÖrnek: Kendini kaza halkına âdeta bir kutup diye tanıtmıştı.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük