vakit
Köken: Arapça (vaḳt)
[isim] Zaman
VAKİT İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- adli yıl
- ahit
- alafranga saat
- alaturka saat
- ara
- aralık
- asır
- Ay
- ay gün yılı
- ay yılı
- Birinci Çağ
- bölüm
- bu arada
- bu meyanda
- bugün
- bugünkü günde
- bugünlerde
- bütçe yılı
- çağ
- çeyrek
- dakika
- dem
- derken
- devir
- devran
- devre
- dönencel ay
- dönencel yıl
- ebet
- edvar
- esna
- eyyam
- ezani saat
- ezel
- gün
- güneş günü
- güneş yılı
- hafta
- hengâm
- hin
- İkinci Çağ
- kambriyen
- kambriyen öncesi
- kamerî ay
- karbon dönemi
- karbonifer
- lahza
- Maden Devri
- mali yıl
- mevsim
- mezozoik
- miyosen
- müddet
- oligosen
- paleozoik
- permiyen
- pliyosen
- prehistorya
- prekambriyen
- ruz
- salise
- saniye
- sene
- senozoik
- sezon
- sıra
- sürek
- Taş Devri
- triyas
- uzunluk
- üç aylar
- Üçüncü Çağ
- vakit
- yaş
- yıl
- yıldız günü
- yıldız yılı
- yıldız zamanı
- Yontma Taş Devri
- yüzyıl
- zaman birimi
- zamane
- zevalî saat
HECELEME
va-kit VAKİT KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] ZamanÖrnek: Mevsim mütehayyil, vakit akşamdı Bebek'te.
- [isim] Bir işe ayrılmış veya bir iş için alışılmış saatlerÖrnek: Yemek vakti. Şimdi bunun vakti değil.
- [isim] ÇağÖrnek: Vaktin bilginleri.
- [isim] Belirlenmiş olan zamanÖrnek: Kâhya, vakit gayri Süleyman, haber saldık gelecekler, pamuklar da kıvamına geldi, demişti.
- [isim] Zaman anlatan kelimelere belirtilen durumunda geldiğinde `iken` anlamı veren bir söz
- [isim] [mecaz] Geçim, para bakımından elverişli durumÖrnek: Onun bu kadar para vermeye vakti yok.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük