dırdırcı
[sıfat] Bezdirici söz etme alışkanlığı olan, geveze, yerli yersiz konuşan (kimse)
DIRDIRCI İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- ağız kavafı
- ağzı gevşek
- ağzı kalabalık
- ağzı kara
- ağzının perhizi yok
- carcar
- cırcır
- çaçaron
- çalçene
- çanak ağızlı
- çene kavafı
- çenebaz
- çeneli
- çenesi düşük
- çenesi kuvvetli
- dedikoducu
- dırdırcı
- dili pabuç kadar
- dilli düdük
- farfara
- geveze
- gevşek ağızlı
- herzevekil
- ispinoz
- lafazan
- lafçı
- nargile
- perdahçı
- safsatacı
- susak ağızlı
- şarlatan
- tatavacı
- tıraşçı
- vıdı vıdı
- yalak
- yanşak
- zevzek
- aksi
- alıngan
- asabi
- asi
- aznavur
- belalı
- bulaşık
- çarpık
- çeper
- çetin ceviz
- çıtak
- çifteli
- damarlı
- darılgan
- dırdırcı
- didişken
- dirliksiz
- dokuz köyden kovulmuş
- domuz gibi
- dövüşken
- hassas
- hazımsız
- hırçın
- hırıltıcı
- hoşgörüsüz
- huylu
- imtizaçsız
- inatçı
- ispenç horozu
- isyancı
- isyankâr
- itaatsiz
- itirazcı
- kara damaklı
- kargaşacı
- kavga kaşağısı
- kavgacı
- kırılgan
- küseğen
- limoni
- maraz
- mart havası gibi
- meymenetsiz
- mızıkçı
- müsamahasız
- ordubozan
- osuruğu cinli
- oyunbozan
- serkeş
- sert
- sinir küpü
- sinirli
- somurtkan
- sorutkan
- soyka
- suratsız
- şallak
- tabiatsız
- ters
- titiz
- toleranssız
- uzlaşmaz
- yırtıcı
- zilli
HECELEME
dır-dır-cı DIRDIRCI KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
- [sıfat] Bezdirici söz etme alışkanlığı olan, geveze, yerli yersiz konuşan (kimse)Örnek: Bir kere dırdırcı bir tabiatı vardı. Bir şeyden memnun olmaz, vara yoğa söylenirdi.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük