şarlatan
Köken: Fransızca (charlatan)
[isim] Kendi bilgi ve niteliklerini veya mallarını överek karşısındakini kandıran, dolandıran kimse
ŞARLATAN İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- ağız kavafı
- ağzı gevşek
- ağzı kalabalık
- ağzı kara
- ağzının perhizi yok
- carcar
- cırcır
- çaçaron
- çalçene
- çanak ağızlı
- çene kavafı
- çenebaz
- çeneli
- çenesi düşük
- çenesi kuvvetli
- dedikoducu
- dırdırcı
- dili pabuç kadar
- dilli düdük
- farfara
- geveze
- gevşek ağızlı
- herzevekil
- ispinoz
- lafazan
- lafçı
- nargile
- perdahçı
- safsatacı
- susak ağızlı
- şarlatan
- tatavacı
- tıraşçı
- vıdı vıdı
- yalak
- yanşak
- zevzek
- acyocu
- anahtarcı
- arakçı
- arpacı
- askıcı
- ayakçı
- ayınga
- ayıngacı
- aynacı
- ayyar
- baba
- batakçı
- benzetici ressam
- bulgurcu
- cambaz
- Celâli
- cerrar
- çakal
- çantacı
- çapulcu
- çaycı
- çıfıt
- çilingir
- dalgacı
- dalgıç
- defineci
- demagog
- dessas
- dızdızcı
- dişçi
- dolandırıcı
- dolapçı
- dubaracı
- duvarcı
- dümenci
- düzenbaz
- düzmeci
- eli uzun
- entrikacı
- eroinci
- esrarcı
- eşkıya
- faizci
- falcı
- fare
- fındıkçı
- fırıldakçı
- fortçu
- gangster
- goygoycu
- haraççı
- harami
- hasırcı
- haydut
- hırsız
- hilebaz
- hileci
- hilekâr
- hokkabaz
- işçi
- kaçakçı
- kafesçi
- kalaycı
- kaldırımcı
- kalleş
- kalpazan
- kaltaban
- kaparozcu
- kapkaççı
- karmanyolacı
- kayışçı
- kazıkçı
- kleptoman
- kolpocu
- kopyacı
- korsan
- köfteci
- köpoğlu
- külahçı
- madikçi
- madrabaz
- mafya
- makasçı
- malın gözü
- manitacı
- mantarcı
- markacı
- mekkâre
- mideci
- minareci
- muhtelis
- mumcu
- muskacı
- muslukçu
- mücevherci
- mürtekip
- mürteşi
- numaracı
- otel faresi
- otelci
- otobüsçü
- oyunbaz
- oyuncu
- pantuflacı
- papelci
- papikçi
- perdahçı
- pislikçi
- plaçkacı
- politikacı
- rüşvetçi
- sahteci
- sansar
- sıçan
- soyguncu
- şantajcı
- şantör
- şarlatan
- tavcı
- tefeci
- tertipçi
- tırnakçı
- tırtıkçı
- tokatçı
- tuzakçı
- uğru
- üfürükçü
- yağmacı
- yaldızcı
- yamyam
- yankesici
- yiyici
- zarfçı
- akıl hocası
- akıl kethüdası
- avukat
- benlikçi
- bilecen
- bilgiç
- bilmiş
- büyümüş de küçülmüş
- çokbilmiş
- dil bir karış
- dili uzun
- fetvacı
- fodul
- gıcık
- hangi taşı kaldırsan altından çıkar
- hem kel hem fodul
- hem suçlu hem güçlü
- herzevekil
- işgüzar
- kabalık etmek
- kâhya
- kel kâhya
- kırk
- malumatfuruş
- sinir
- sivri akıllı
- şarlatan
- şımarık
- ukala dümbeleği
- yavuz hırsız ev sahibini bastırır
- yumurtadan daha dün çıkmış
HECELEME
şar-la-tan ŞARLATAN KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] Kendi bilgi ve niteliklerini veya mallarını överek karşısındakini kandıran, dolandıran kimseÖrnek: Kim namuslu, kim dalavereci, kim şarlatan, laf ebesi ve dalkavuk, biliyordu.
- [isim] Bilir geçinen kimseÖrnek: Ben şarlatan değilim, oğlum. Bu illetin devası bendedir.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük