iftira
Köken: Arapça (iftirāʾ)
[isim] Bir kimseye kasıtlı ve asılsız suç yükleme, kara çalma, bühtan
İFTİRA İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- akıtma
- arak
- arakçılık
- arpacılık
- aşıramento
- aşırmacılık
- aşırmasyon
- aşırtı
- bulgurculuk
- cebellezi
- cepçilik
- çalma
- çomak
- çor
- eşkıyalık
- gece işçiliği
- gelberi
- haraççılık
- haramilik
- haydutluk
- hırsızlık
- iftira
- ihtilas
- intihal
- iş
- kapkaç
- kapkaççılık
- kaptıkaçtı
- karmanyola
- karmanyolacılık
- karşılama
- kayış
- keski
- kova
- kravat
- makas
- manita
- manitacılık
- muslukçuluk
- otelcilik
- otobüsçülük
- pantufla
- pislikçilik
- sirkat
- soygun
- soygunculuk
- söğüş
- sövüş
- şakilik
- şekavet
- tırtık
- tırtıklama
- toka
- tokat
- uçurma
- uçurtma
- uğruluk
- yağma
- yankesicilik
- zarfçılık
- zimmet
- ağızdan ağıza
- âlemin ağzı torba değil ki büzesin
- Allah kuru iftiradan saklasın
- atıp tutmak
- bühtan
- cadı kazanı
- çekiştirme
- düşman ağzı
- efsane
- eğri söz
- fasıl
- fısıltı gazetesi
- fiskos
- fitnecilik
- fitneleme
- gammazlık
- gıybet
- herkesin ağzı torba değil ki büzesin
- iftira
- isnat
- kara çalmak
- karacılık
- karalama
- kov
- kovculuk
- kovlama
- kötüleme
- kuru iftira
- lakırtı
- lekeleme
- müfterilik
- müzevirlik
- pasaparola
- rivayet
- söylenti
- söz
- suç yükleme
- şahsiyat
- şayia
- teşhir
- tevatür
- tezvir
- yerme
- zem
HECELEME
if-ti-ra İFTİRA KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
- [isim] Bir kimseye kasıtlı ve asılsız suç yükleme, kara çalma, bühtanÖrnek: Kaynağını iftiradan ve yalandan alır.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük