atabey
[isim] [tarih] Eski türk devletlerinde, özellikle selçuklularda şehzadelerin eğitimi veya bağımsız olarak bir eyaletin yönetimi ile görevli vezir
ATABEY İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- abla
- amele
- antrenör
- asistan
- atabey
- başmubassır
- başöğretmen
- bavcı
- bedenci
- belletici
- bıdık
- cımbız
- çalıştırıcı
- davul
- depo
- dersiam
- doçent
- eğitici
- eğitimci
- eğitmen
- fos
- gözetmen
- hoca
- kalfa
- kasap
- kıl
- kırpış
- kobra
- koç
- konferansçı
- kontes
- kuru
- lala
- lektör
- lokum
- maarifçi
- menajer
- misyoner
- monitör
- muallim
- muallime
- mubassır
- muit
- müderris
- mürebbi
- mürşit
- müzakereci
- okutman
- öğretim görevlisi
- öğretim üyesi
- pedagog
- profesör
- rehber öğretmen
- saçaklı
- salatalık
- sıfırcı
- teknik direktör
- terbiyeci
- vaiz
- zilli
- acente
- ağa
- aile reisi
- amir
- atabey
- aynaz
- baş
- başçı
- başgardiyan
- başgarson
- başhekim
- başhemşire
- başimam
- başmüdür
- başöğretmen
- baştabip
- beyin
- çavuş
- çeribaşı
- çorbacı
- dekan
- direktör
- elebaşı
- genel müdür
- halife
- idareci
- işletmeci
- kâhya
- kamarilla
- kaptan
- kethüda
- kolbaşı
- mafevk
- menajer
- mir
- müdire
- müdür
- mütevelli
- papa
- patron
- pazarbaşı
- reis
- rejisör
- rical
- rüesa
- sergerde
- sertabip
- subaşı
- şef
- şeyh
- şeyhülislam
- umum müdür
- usta
- ustabaşı
- ümera
- üst
- yönetmen
- yukarı
- zimamdar
HECELEME
a-ta-bey ATABEY KELİMESİNİN ANLAMI
- [isim] [tarih] Eski türk devletlerinde, özellikle selçuklularda şehzadelerin eğitimi veya bağımsız olarak bir eyaletin yönetimi ile görevli vezir
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük