bent
Köken: Farsça (bend)
[isim] [eskimiş] Bağ, rabıt
BENT İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- aile
- aksam
- askat
- aşama
- ayrım
- bahis
- bap
- bent
- birim
- bölme
- bölük
- bölüntü
- cilt
- cüz
- çekmece
- daire
- dal
- departman
- devre
- esna
- familya
- fasıl
- fasıla
- fasile
- fıkra
- fırka
- filum
- göz
- hane
- hücre
- kısım
- kıta
- kolon
- kürsü
- loca
- madde
- mahalle
- modül
- oda
- paragraf
- parça
- parsel
- parti
- pasaj
- perde
- reyon
- sahne
- sayfa
- seksiyon
- sektör
- servis
- sınıf
- sütun
- şerit
- şube
- tabaka
- tablo
- takım
- taksimat
- taraf
- tür
- yarı
- zaman
- ağırlama
- akrostiş
- aksak
- altılı
- ayak
- bağlam
- bahariye
- bent
- beşleme
- beşli
- beyit
- deme
- destan
- deyiş
- ditiramp
- divan
- dize
- dördül
- dörtleme
- dörtlük
- eglog
- epope
- fabl
- fahriye
- gazel
- gazeliyat
- güfte
- güzelleme
- hamse
- hezel
- hezliyat
- hicviye
- idil
- ilahi
- kalenderî
- kantat
- kaside
- kayabaşı
- kıta
- koçaklama
- koşma
- koşuk
- lirik şiir
- makta
- mani
- manzume
- matla
- mensur şiir
- mesnevi
- methiye
- mevlit
- mısra
- muhammes
- murabba
- muvaşşah
- mücevher tarih
- mülemma
- münacat
- müseddes
- müsemmen
- müstezat
- naat
- nazım
- nazire
- nefes
- neşide
- öykünce
- romans
- rubai
- semai
- sone
- şarkı
- şehname
- şitaiye
- taç beyit
- tahmis
- tardiye
- tarih
- taşlama
- terbi
- terciibent
- terkibibent
- tevhit
- tevşih
- türkü
- üçleme
- varsağı
- yedekli
- yedili
- yergi
- yır
- yiğitleme
- alan
- andaç
- anı
- antet
- asli nüsha
- başlık
- başmakale
- başyazı
- bent
- betim
- betimleme
- çıkıntı
- çıkma
- deneme
- derkenar
- dipnot
- düzyazı
- etüt
- fıkra
- günce
- günlük
- harf
- haşiye
- hatırat
- hatime
- hüsnühat
- ibare
- inceleme
- inşa
- jenerik
- kader
- kalem
- kayıt
- kitabe
- kitabet
- kompozisyon
- layiha
- makale
- manşet
- mensur
- metin
- münşeat
- nesir
- not
- özet
- pasaj
- portre
- rapor
- röportaj
- serlevha
- seyahatname
- sohbet
- söyleşi
- şerh
- tahrir
- tanıtma yazısı
- tasvir
- tefrika
- tekst
- yazıt
- yorum
HECELEME
bent BENT KELİMESİNİN ANLAMLARI VE ÖRNEKLER
- [isim] [eskimiş] Bağ, rabıt
- [isim] Kitaplarda kendi içinde bütünlük oluşturan bölüm
- [isim] Su biriktirmek için akan suyun önüne yapılan set, büğetÖrnek: Bentler, hakikaten Osmanlı medeniyeti eserlerinden örnek verecek heybetli tesislerden imiş.
- [isim] Gazete yazısı
- [isim] [edebiyat] Bir şiirdeki dörtlüklerin her biri, bağlam
- [isim] [hukuk] Kanun maddesi
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük