kovuk
[isim] Bir şeyin oyuk durumunda bulunan iç bölümü
KOVUK İLE BENZER OLAN KELİMELER
KOVUK İLE BENZER OLABİLECEK DİĞER KELİMELER
- abis
- adi
- ark
- azmak
- baran
- boğum
- cetvel
- çekik
- çökek
- çökük
- çukurluk
- dere
- derin
- deşik
- düşüklük
- evlek
- falez
- gamze
- girinti
- göçük
- havuz
- havza
- hendek
- ineç
- ingin
- kak
- kanal
- kanalizasyon
- kanyon
- karık
- kasis
- kazamat
- kepez
- kesik
- kıç
- kireç kuyusu
- kovuk
- koyak
- krater
- kuru kuyu
- kuyu
- lağım
- mezar
- obruk
- oluk
- siper
- sokur
- şarampol
- tandır
- tekne
- temel
- uçurum
- vadi
- varta
- yalpak
- yar
- yarıntı
- yatak
- yüzme havuzu
- aile ocağı
- ana yapı
- apartman
- aşiyan
- baba ocağı
- baba yurdu
- baraka
- barhana
- barınak
- bazilika
- bendehane
- berhane
- beyit
- bina
- bungalov
- cankurtaran kulübesi
- çatı katı
- çekme kat
- daire
- dam
- dam altı
- dar
- devlethane
- dubleks daire
- eklentiler
- ev
- ev bark
- fakirhane
- gecekondu
- gökdelen
- güme
- güzlek
- hanay
- hane
- harem
- haremlik
- huğ
- ikametgâh
- irat
- izbe
- kasır
- kâşane
- kat
- kışlak
- kışlık
- koğuş
- konak
- konak yavrusu
- korugan
- kovuk
- koyut
- köşk
- kule
- kulübe
- külliye
- kümes
- kümültü
- lojman
- mabeyin
- malikâne
- mekân
- melce
- mesken
- müsakkafat
- müştemilat
- oda
- ortalık
- palas
- pavyon
- rezidans
- salaş
- saray
- sayfiye
- selamlık
- sığınak
- sosyal konut
- stüdyo
- şato
- tekke
- tol
- villa
- yalı
- yapı
- yaylak
- yazlık
- yer yurt
- yurtluk
- zaviye
- zemin katı
- ana
- ateş
- ateşlik
- baca
- bahçe
- brülör
- buji
- cehennemlik
- çıramoz
- dernek
- fırın
- gaz ocağı
- gaz sobası
- gril
- hamlaç
- hamlama
- hamlaşma
- ısıtıcı
- ızgara
- ispirto ocağı
- ispirtoluk
- işlik
- kalorifer
- kamineto
- kireç ocağı
- kor
- korluk
- kovuk
- köz
- kuzine
- külhan
- küre
- maden ocağı
- maltız
- mangal
- ocaklık
- od
- otomat
- radyatör
- sac
- sacayağı
- sacayak
- salamandra
- serpantin
- soba
- soy
- şofben
- şömine
- tandır
- termofor
- termosifon
- torak
- üfleç
- valide
- yakmaç
- ağır yara
- akarca
- apse
- arpacık
- aslanpençesi
- bağa
- bela
- bere
- bertik
- beze
- cerahat
- ceriha
- cıdağı
- cırmık
- çıban
- çıkık
- çizik
- çizinti
- çürük
- dert
- dilcik
- dolama
- döküntü
- egzama
- ergenlik
- etyaran
- ezik
- faça
- fiske
- fistül
- gelincik
- Halep çıbanı
- hıyarcık
- ısırgın
- incik
- isilik
- itdirseği
- kan çıbanı
- kangren
- karha
- kesik
- kırık
- kızılyara
- kızılyörük
- kist
- kovuk
- köpekmemesi
- köstebek
- köstebek illeti
- kurbağacık
- kurdeşen
- kurlağan
- mayasıl
- nasır
- sınık
- sıraca
- sıyrık
- sıyrıntı
- siğil
- sivilce
- Şark çıbanı
- şerha
- şirpençe
- temriye
- tırmık
- travma
- uçuk
- uyuz
- ülser
- ürtiker
- varis
- yağır
- yanık
- yara bere
- yenirce
- yılancık
- yumurcak
HECELEME
ko-vuk KOVUK KELİMESİNİN ANLAMI VE BİR ÖRNEK
- [isim] Bir şeyin oyuk durumunda bulunan iç bölümüÖrnek: Arada sırada ben de sığınacak kovuk ararım.
Kelime kaynağı: TDK Güncel Türkçe Sözlük